Radioodbiornik Symfonia to stacjonarny odbiornik radiowy z gramofonem – na półki sklepowe trafił w 1958 roku. Był drugim, po Podhalu, wyrobem Diory przystosowanym do odbioru fal UKF, czyli zakresu, bez którego trudno dziś wyobrazić sobie słuchanie radia.
Dwudziestodwu kilową Symfonię wyposażono w przystawkę UKF i aż w siedmioklawiszowy przełącznik zakresów. Oprócz fal długich i ultrakrótkich radiosłuchacze mieli do dyspozycji podwójne fale średnie i podwójne krótkie oraz dodatkowy klawisz stacji lokalnej, na której odbierano Radio Wrocław. Oprócz tego klawiszowy włącznik gramofonu i wyłącznik odbiornika. Po bokach skali diorowskiego kolosa znalazły się trzy pokrętła: z lewej strony regulacja siły głosu, z prawej podwójna regulacja strojenia. Pod skalą zamontowano dwie gałki: bas – do regulacji barwy tonów niskich, i sopran – do regulacji barwy tonów wysokich. Dostrajanie radia odbywało się za pomocą oka magicznego.
Odbiornik wyposażono dodatkowo w gramofon produkcji łódzkiej firmy „Fonica”, a także w dwa głośniki wysokotonowe zamontowane na bocznych ścianach. Z tyłu umieszczono gniazda: antenowe, gramofonowe i na dodatkowy głośnik. Radioodbiornik montowano w drewnianej skrzynce ozdobionej melaminową jasną wkładką. Produkcję Symfonii zakończono w 1961 roku.
Czy wiesz, że…
– Symfonia była jednym z największych radioodbiorników produkowanych w Diorze.
– W 1961 roku cena Symfonii wynosiła 3 700 zł.
– 5 marca 1958 roku wyprodukowano 2,5 milionowy odbiornik radiowy Symfonia, który przekazano Szkole Podstawowej nr 3 w Dzierżoniowie – podopiecznej ZR Diora.
– Nadawanie ogólnopolskiego programu na falach ultrakrótkich rozpoczęto 1 października 1954 roku.
