Prezentacja odbiornika z kolekcji Muzeum, uzupełniona o ubytki.
Sarabanda (odbiornik domowy lampowy stołowy)
To niewielki radioodbiornik czterozakresowy przeznaczony do odbierania programów radiowych o emisji AM i FM. Wyposażony został w nowoczesną głowicę UFK typu DEA I, a całość wykonano techniką opartą o obwody drukowane. Dzięki nowoczesnemu układowi elektrycznemu oraz zastosowaniu nowoczesnych podzespołów, odbiornik cechują doskonałe parametry elektryczne oraz akustyczne. Bliźniaczym radioodbiornikiem z takim samym układem elektrycznym był odbiornik Kankan.
Na panelu przednim Sarabandy znajduje się skala częstotliwości, duży głośnik oraz pokrętła przeznaczone do zmian głośności, zakresów i do strojenia. Tylna część odbiornika wyposażona była w gniazda umożliwiające podłączenie magnetofonu/gramofonu, oddzielną antenę ferrytową dla D i S oraz gniazdo zasilania i dodatkowego głośnika.
Częstym problemem tego modelu radioodbiornika okazywał się psujący się potencjometr oraz trzeszczący przełącznik zakresów.
Obudowa tego radioodbiornika zbudowana została z bakelitu w odróżnieniu do Kankana, który występował w drewnianej obudowie na wysoki połysk. Na rynku pojawiał się także model Sarabanda II, który nie posiadał zakresu UFK.
Lata produkcji: 1966-71
Konstruktor: zespół konstruktorów ZR Diora należących do zjednoczenia Unitra
Ilość: 155923
Zakresy fal:
długie: 175÷290 kHz
średnie: 530÷1600 kHz
krótkie: 8÷12 MHz
UKF: 65÷74 MHz
Pobór mocy: ok. 40W
Zasilanie: 220 V 50 Hz
Wymiary: 420 x 150 x 160 mm ciężar: ok. 4,9 kG
Wymiary kolumny głośnikowej: – ciężar: –
