Prezentacja odbiornika z kolekcji Muzeum.
Pionier 85 RE-101 (odbiornik popularny monofoniczny)
ZR DIORA swoje 40-lecie istnienia uczciła produkcją radioodbiornika RE -101, używając przy tym wcześniejszej nazwy – pierwszego powojennego polskiego odbiornika – PIONIER. Ten późniejszy model przeznaczony był do emisji programów radiowych na falach długich (Warszawa I) oraz w zakresie FM na falach ultrakrótkich. Odbiornik umożliwiał zaprogramowanie 3 stacji pracujących w zakresie UFK i Warszawy I. Obwody radioodbiornika oparte było o 5 tranzystorów oraz 5 układów scalonych (TDA 7000, UL 1211, UL1958, MC 1211, UL 1482).
Radioodbiornik wyposażony był gniazdo słuchawkowe, dzięki któremu można było podłączyć zewnętrzny głośnik o impedancji 8 Ω. Ponadto Pionier 85 RE-101 posiadał wbudowany zegar kwarcowy o dużej dokładności chodu (do ± 10 sekund w skali miesiąca). Zegar spełniał funkcje wskaźnika w cyklu 12-godzinnym w godzinach, minutach i sekundach oraz funkcje budzika, który emitował modulowany akustycznie sygnał budzenia w ciągu 2-8 minut. Zasilanie radia opierało się o sieć, natomiast do działania samego zegarka potrzebna była dodatkowo bateria.
Obudowa Pioniera 85 RE-101 wykonana była z tworzywa sztucznego, występowała w kilku kolorach: czerwonym, białym oraz szarym. Kształt obudowy był niemal, że identyczny z późniejszym radioodbiornikiem RE-105. Odróżniały się jedynie wyglądem panelu przedniego oraz tarczą zegarka. Konstrukcja elektryczna tunera była za to zupełnie inna.
Lata produkcji: 1985
Konstruktor: zespół konstruktorów ZR Diora pod przewodnictwem Stefana Herca i Mariana Sudoła
Ilość: –
Zakresy fal:
długie 227 kHz ( Warszawa I)
UKF: 65,5-74 MHz
Pobór mocy: sieć 7 VA
Zasilanie: odbiornika: 220 V, 50 Hz, zegara:bateria R14 1,5V
Wymiary: 225 x 70 x 150 mm ciężar: ok. 1,25 kg
Wymiary kolumny głośnikowej: – ciężar: –