Prezentacja odbiornika z kolekcji Muzeum.
Rytmus lub Ritmus (odbiornik domowy stołowy tranzystorowy)
Bateryjny radioodbiornik, którego używanie było możliwe w formie przenośnej. Na przedniej ścianie znajdował się przełącznik zakresów na przełącznikach Isostat oraz pokrętło strojenia zamontowane na osi kondensatora zmiennego KPOM-450. Na lewym boku znajdowało się gniazdo słuchawkowe oraz antenowe. Natomiast na prawym, pokrętło siły głosu. Radio było wyposażone w 20 centymetrową antenę ferrytową.
Była to eksportowa wersja odbiornika „Rytm”. Różnił się od niego jedynie przednim napisem. Wzmacniacz mocy w układzie przeciwsobnym opierał się na dwóch tranzystorach TG-55 z dwoma transformatorami. Przedwzmacniacz małej częstotliwości na dwóch tranzystorach TG-2. W stopniach wysokiej częstotliwości tranzystory TG-37, TG-38, TG-39 oraz TG-40. Każdy z tranzystorów był produkowany w kraju.
Zasilany był za pomocą dwóch płaskich baterii 4,5 V. Znajdowały się one w wewnętrznej powierzchni tylnej ścianki, w kieszeni ze sprężynką. W celu wymiany baterii należało odkręcić tylną pokrywę. Możliwość jej odłączenia od reszty odbiornika bez konieczności lutowania sprawiała, że wymiana baterii nie była skomplikowanym zadaniem. Na osi potencjometru znajdował się bęben. Zapewne został tam umieszczony ze względu na chęć ułatwienia regulacji siły głosu poprzez zwiększenie w ten sposób jego bezwładności.
Obudowa tego radioodbiornika została wykonana z tworzywa sztucznego, występowała w kilku wersjach kolorystycznych.
Lata produkcji: II połowa lat 60. XX wieku
Konstruktor: zespół konstruktorów ZR Diora
Ilość: co najmniej 2526 sztuk
Zakresy fal:
długie: 165 – 285 kHz
średnie: 525 – 1605 kHz
krótkie: 5,95 – 12 MHz
UKF: –
Pobór mocy: –
Zasilanie: dwie płaskie baterie typu 3R12, 4,5 V
Wymiary: 290x165x110 mm ciężar: 1,8 kg
Wymiary kolumny głośnikowej: – ciężar: –